Rozdział 10

Stefan 

Nastepnego dnia czekałem na Katherine w szkole...i sie doczekałem ona jest boska..postanowiłem do niej podejść 

-Hej piękna 

-Ohhh daj mi spokój 

-Byłem wczoraj u ciebie... 

-W domu? 

-Tak

 -Zwariowałeś?

 -Na Twoim punkcie 

-Posłuchaj...daj mi spokój inczej zrobię ci krzywde 

-Mmm już się boje 

-A jak ty masz w ogóle na imię? 

-Stefan

 -No to Stefan jak ci się nudzi to idź na drzewo prostować banany a nie dręcz mnie 

-Jaka śmieszka z ciebie... 

Katherine

 Ten Stefan znów za mna łazi a najgorsze jest to że zaczynam coś do niego czuć 

-Jaka śmieszka z ciebie... 

-Śmieszka? 

-Dokładnie 

-Jesteś psychiczny 

-Wiem-popchnął mnie na ściane a potem pocałował...Wtedy...wtedy poczułam się tak inaczej poczułam że go kocham, że znów mam uczucia... Odwzajemniłam jego pocałunek

-Uuuu-usłyszałam głos Bonnie a my zaczeliśmy się śmiać 

-No co?
-No nic... Gratuluje

 -Czego? 

-No związku 

-Ale my...-odsunełam się od Stefana a on wręcz przeciwnie podszedł i objął mnie 

-A dziękujemy, dziękujemy-powiedział i pociągnął mnie za ręke 

-Jesteśmy razem? Czy ja coś ominęłam?
-Zostaniesz moją dziewczyną?... Liczyłem na to że się zgodzisz 

-Ooo Stefan jak romantycznie

-Nie krytykuj mnie- zaczełam się śmiać a potem rzuciłam mu się na szyję a on pocałował mnie w czoło...
-Zostanę